O stilističkoj neekvivalentnosti prisvojne zamenice u italijanskom i srpskom jeziku
DOI:
https://doi.org/10.18485/analiff.2023.35.1.1Кључне речи:
prisvojna zamenica, određeni član, prevođenje, italijanski jezik, srpski jezik, prevodna ekvivalencija, stilistikaСажетак
U postupku lekture srpskog prevoda romana Ostajem ovde (Marka Balcana) na više mesta predloženo je izostavljanje prisvojne zamenice. Analiza lektorskih intervencija ukazuje na postojanje izvesnih neekvivalentnosti između italijanske i srpske prisvojne zamenice, naročito na stilističkoj ravni. Primećeno je da je u nekim slučajevima u srpskom tekstu relacija posesije prepoznatljiva intuitivno, na osnovu logičkih i semantičkih osobina samih imenica; zbog toga se prisvojna zamenica smatra redundantnom i ona je izostavljena iz teksta prevoda iako je prisutna u originalu. U drugim slučajevima, u postupku lekture predloženo je izostavljanje prisvojne zamenice kada ona u italijanskom tekstu obavlja dominantno sintaksičku službu, uz određeni član. U nekim slučajevima italijanska prisvojna zamenica vrši ekspresivnu funkciju, a srpska ekvivalentna zamenica nema takvu funkciju i stoga je izostavljena iz teksta prevoda. Ovakvim izostavljanjima krivi se izvorna piščeva intencija da fokusira pažnju na psihološke i emotivne aspekte datog dela teksta. Primeri nepodudaranja posesiva u dva jezika propraćeni su klasifikovanim i komentarisanim primerima iz teksta originala i prevoda; njima su pridodati i primeri iz srpske proze, kao potvrda da se stilistički kriterijumi primenjeni u lekturi rukopisa zasnivaju delimično i na subjektivnoj proceni. Dodatno, kratkom analizom dva srpsko-italijanska paralelna teksta ustanovljeno je postojanje upadljive kvantitativne razlike u upotrebi prisvojne zamenice u italijanskom i srpskom jeziku, što potkrepljuje autorovu hipotezu o izvesnoj desemantizovanosti prisvojne zamenice u italijanskom jeziku. Zaključak rada jeste da i naizgled semantički istovetni jezički elementi u dva jezika zahtevaju pažljivo tumačenje jer njihovo prisustvo, odnosno odsustvo, može proizvesti razlike na stilističkom planu i u recepciji teksta.
Downloads
Објављено
Како цитирати
Bрој часописа
Секција
Лиценца
Овај рад је под Creative Commons Aуторство-Дели под истим условима 4.0 Интернационална лиценца.
Authors who publish with this journal agree to the following terms:
- Authors are confirming that they are the authors of the submitting article, which will be published (print and online) in the journal Anali filološkog fakulteta by the Faculty of Philology, University of Belgrade (Faculty of Philology, Studentski trg 3, 11000 Belgrade, Serbia). Author’s name will be evident in the printed article in the journal. All decisions regarding layout and distribution of the work are in hands of the publisher.
- Authors guarantee that the work is their own original creation and does not infringe any statutory or common-law copyright or any proprietary right of any third party. In case of claims by third parties, authors commit their self to defend the interests of the publisher, and shall cover any potential costs.
- Authors retain copyright and grant the journal right of first publication with the work simultaneously licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License that allows others to share the work with an acknowledgement of the work's authorship and initial publication in this journal.
- Authors are able to enter into separate, additional contractual arrangements for the non-exclusive distribution of the journal's published version of the work (e.g., post it to an institutional repository or publish it in a book), with an acknowledgement of its initial publication in this journal.
- Authors are permitted and encouraged to post their work online (e.g., in institutional repositories or on their website) prior to and during the submission process, as it can lead to productive exchanges, as well as earlier and greater citation of published work.
